Badylarka pospolita
Nazwa łacińska: Micromys minutus
Rodzina: Murinae (myszowate)
Występowanie: Gatunek występujący na terenie Europy i Azji południowo-wschodniej. Obecność badylarek odnotowano w krajach takich jak: Armenia, Austria, Azerbejdżan, Białoruś, Belgia, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chińska Republika Ludowa, Chorwacja, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Gruzja, Niemcy, Grecja, Węgry, Indie, Włochy, Korea Północna, Korea Południowa, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Macedonia Północna, Mołdawia, Mongolia, Czarnogóra, Mjanma, Holandia (kraj składowy Królestwa Niderlandów), Polska, Rumunia, Rosja, Serbia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Szwajcaria, Republika Chińska, Turcja, Ukraina, Wielka Brytania, Wietnam.
Środowisko: jest zwierzęciem związanym ściśle z trawiastymi łąkami i biomem tropiklanej sawanny. Znajduje schronienie pośród wysokich traw i gęstej roślinności.
Rozmiar: Długość ciała (bez ogona) 48–80 mm, długość ogona 39–72 mm. Jest jednym z najmniejszych gryzoni.
Waga: od 4-11 gram.
Długość życia: od 1-5 lat.
Dieta: Podstawę jej diety stanowią nasiona, jednak zajada się chętnie również insektami oraz warzywami.
Dymofrizm płciowy: brak wyraźnych różnic między samcem a samicą.
Ciekawostka: Badylarka jest jednym z najmniejszych gryzoni z rodziny myszowatych. Posiada długi i chwytny ogon który pomaga w zamieszkiwaniu wysokich traw. Jej gniazda można znaleźć na wysokości do 100 cm nad ziemią.
Zagrożenie i ochrona: Badylarka pospolita w 2017 roku została wpisana na czerwoną listę gatunków. Według listy jest to gatunek najmniejszego ryzyka, co znaczy, że dalej rozpowszechniony jest dość licznie w naturze, a jego populacja jest stabilna. W Polsce objęte są częściową ochroną.
Badylarki pospolite w naszym Egzotarium: terrarium z tymi niewielkimi myszkami możecie znaleźć na poziomie 1 w sekcji z gablotami ekspozycji stałej. W terrarium możcie znaleźć zarówno rodziców jak i ich dzieci gdyż zwierzęta te regularnie rozmnażają się w Egzotarium przez co nasza placówka tym samym przyczynia się do ochrony zagrożonego wyginięciem gatunku. Zwierzęta te są kolejno przekierowane do innych ogrodów zoologicznych celem zmieszania linii genetycznej oraz ciągłego zwiększania puli osobników.
