Ułatwienia dostępu

Skip to main content

Szarańcza wędrowna


Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria) jest gatunkiem owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), który występuje na stepach i półpustyniach Eurazji, Afryki i Australii.

  • Gatunek ten został odkryty i opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku pod nazwą Locusta migratorius. Linneusz był szwedzkim botanikiem, zoologiem i lekarzem, który ustanowił podstawy współczesnej nomenklatury biologicznej.
  • Szarańcza wędrowna jest oligofagiem, czyli żywi się głównie trawami. Może jednak zjeść także inne rośliny, zwłaszcza gdy występuje w fazie stadnej, która charakteryzuje się dużą liczebnością i aktywnością ruchową. W fazie tej szarańcza wędrowna może tworzyć ogromne skupiska, składające się z milionów osobników, które przemieszczają się na duże odległości i wyrządzają znaczne szkody w uprawach rolnych.
  • Szarańcza wędrowna ma zmienny cykl życiowy, który zależy od warunków środowiskowych. W warunkach sprzyjających (duża wilgotność i temperatura) rozwija się szybko i przechodzi przez pięć stadiów larwalnych (nimf) zanim osiągnie stadium dorosłe (imagines). W warunkach niekorzystnych (sucha i chłodna pogoda) rozwój jest spowolniony i może trwać nawet kilka lat. Długość życia szarańczy wędrownej wynosi od kilku miesięcy do dwóch lat.
  • Szarańcza wędrowna jest jednym z największych przedstawicieli swojej rodziny w Europie. Samiec osiąga od 29 do 50 mm długości ciała, a samica od 37 do 55 mm. Ubarwienie ciała jest zmienne i może być szare, żółtawe, zielonkawe lub brunatne. Na skrzydłach znajdują się ciemne plamki, a na tylnych goleniach czerwony odcień.
  • Szarańcza wędrowna jest gatunkiem zdolnym do adaptacji do różnych stref ekologicznych. W związku z tym wyodrębniono wiele podgatunków szarańczy wędrownej, jednak eksperci nie zgadzają się co do niektórych z nich. Niektóre podgatunki to: Locusta migratoria migratoria (Europa), Locusta migratoria cinerascens (Afryka), Locusta migratoria manilensis (Azja PołudniowoWschodnia), Locusta migratoria capito (Madagaskar) i Locusta migratoria australis (Australia).
  • Szarańcza wędrowna jest zaliczana do owadów jadalnych dla człowieka. Jest bogata w białko, tłuszcz, witaminy i minerały. Można ją spożywać na różne sposoby: gotowaną, smażoną, suszoną lub soloną. W niektórych krajach afrykańskich i azjatyckich jest uważana za przysmak lub źródło pożywienia w czasach głodu.